Party ohne ende 3.0! / Alcudia

De 12e stapten we met de andere 4 passagiers die ook geen auto bij zich hadden de gigantische boot af. Daar stond een bus op ons te wachten om ons naar de aankomsthal van de haven te brengen. De buschauffeur had op meer man gerekend volgens mij, want zijn bus bood plaats aan 50 man. 10 minuten later stapten we bij de aankomsthal uit. Welkom op Mallorca! We hadden al bericht gehad van Cathy dat ze ook net geland was, dus zijn we met de bus naar het vliegveld gegaan. Daar was Cathy niet moeilijk om te vinden. Als er 'TESS!! DAAN!!' geschreeuwd wordt door de aankomsthal kan dat er maar een zijn. Na een happy reunion zijn we naar de bushalte gelopen, waar we met de bus naar Alcudia gegaan zijn in het oosten van het eiland. Het was 22.30u dat we daar aankwamen, dus hoog tijd voor avondeten, want dat hadden we nog niet gehad. Het enige restaurant dat nog open was was een pizzaria, maar dat vonden we niet zo'n straf. OMNOMNOM. Na de pizza zijn we naar ons airbnb-appartement gegaan, waar de sleutel netjes klaar lag. Het appartement was een 1-slaapkamer woning met slaapbank, badkamer, keuken en balkon. Precies wat we nodig hadden. Na de backpacks en Cathy's koffer gedropt te hebben zijn we naar Smugglers gelopen. Dit is de pub waar Cathy een paar jaar geleden gewerkt heeft. Daar was Cathy's 2e happy reunion van de dag. Daar hebben we wat gedronken en gezellig met een Brits stel zitten praten.

De volgende dag begon goed, namelijk met een Engels ontbijt bij Smugglers. Daar had Cathy al weken naar uitgekeken. Vervolgens hebben we op ons gemak een rondje gelopen door Alcudia. De plaats bestaat zo ongeveer voor de toeristen en ondanks dat het seizoen op z'n einde loopt waren er nog volop strandgangers. Niet gek met 25 graden en volle zon. Na ons rondje slenteren zijn we weer bij Smugglers geëindigd. Iets wat deze week nog wel vaker zou gebeuren. Na daar wat gedronken te hebben zijn we terug naar het appartement gegaan voor siësta. Het is belangrijk deel te nemen aan de lokale gebruiken. Helemaal als dat je een excuus geeft om te gaan slapen. Niet dat we daar een excuus voor nodig hadden. 's Avonds zijn we bij Pizza & Pasta gaan eten. Ook iets wat we deze week nog vaker zouden doen. Na het eten zijn we, hoe kan het ook anders, weer bij Smugglers beland. Heel gezellig, waardoor we weer te laat in bed lagen. Van uitrusten was nog niet echt sprake de eerste dagen.

Dus de volgende dag hebben we het toch maar wat rustiger aan gedaan. Ontbijten, naar het strand, beetje zwemmen (Tess en Cath) en vervolgens wat drinken bij Smugglers. Om vervolgens zelf te koken in het appartement en lam op Cathy's mobiel het raad-het-woord-spelletje te doen. Lekker rustig aan.

Dat rustig aan doen ging door met uitslapen. Maar het was zondag (15 oktober), dus er was markt in Alcudia Old Town. Daar zijn we 's middags, na heel langzaam opstaan en ontbijten, naar toe gegaan. De markt was heel gezellig en gezellig druk. We hebben een tijdje de kraampjes afgestruind en rondgekeken, maar na een uur vonden we het wel weer goed geweest dus zijn we terug naar Smugglers gelopen. Want zondag betekende niet alleen markt, maar ook sunday roast. Sunday roast is een typisch Engels gerecht met vlees, aardappelpuree, jus en Yorkshire pudding. Zo ongeveer Cathy's lievelings eten, dus die konden we niet missen. Daarna zijn we weer in het appartement verdergegaan met niks doen (lees: Cath's raad-het-woord-spelletje). De zelfgemaakte pasta van gisteren was uiteraard weer veel te veel, dus die stond om 18.00u weer op tafel. Maar wat veel belangrijker was dan het eten, was het toetje. Want er is in Alcudia een ijssalon met een eenvoudig maar briljant concept: je krijgt een beker frozen yoghurt en kan kiezen uit verschillende toppings. Dus bijvoorbeeld frozen yoghurt met mango, witte chocoladesaus en kitkat. Of met muesli, noten en chocoladesaus. Of aardbijen. Of discodip. Of caramel. Net wat je wil. En als je die dan besteld hebt ga je zitten met je stukje heiligheid en OMNOMNOM!! Zouden ze in Nederland moeten doen, echt lekker! En vervolgens rol je tevreden in bed. Maar niet voor eerst wat te gaan drinken bij Smugglers en daar alle kandidaten op X-factor afkraken. Heel belangrijk.

En daarmee hebben we alles gehad wat we in Alcudia gedaan hebben, dus begon de herhaling. De 16e hebben we namelijk uitgeslapen, zijn we koffie gaan drinken bij Smugglers (Cathy heeft haar koffie nodig), zijn we gaan zwemmen, hebben we nog even niks gedaan in het appartement en zijn we 's avonds weer bij Pizza & Pasta gaan eten. Zo komen we onze dagen wel door.

Na weer 11 uur slapen, zoals bijna iedere nacht, zaten we weer aan het ontbijt. Wat gaan we vandaag doen? Op onze laatste dag. Het antwoord kwam van Cathy en Tessa uit: winkelen en zwemmen. Prima, dan neem ik een relax-dagje. Dus met z'n tweeën zijn ze Alcudia in gegaan om te gaan winkelen. Dit gaf mij tijd om rustig met wat muziek op aan de blogs te typen en de foto's uit te zoeken. Lekker, even niks. Rond 13.00u kwamen ze terug met de nieuwe aankopen. En met brood, dus hebben we met z'n drieën geluncht in het appartement. Daarna zijn Tess en Cath er weer samen vandoor gegaan. Dit keer naar het zwembad aan de andere kant van de straat. Bij de Airbnb zat in dat we daar gebruik van mochten maken. Ik ben verdergegaan met relaxen en bloggen. De zelfgemaakte pasta was gelukkig op, dus zijn we 's avonds weer bij Pizza&Pasta gaan eten, bij wijze van afsluiting (om daar vervolgens ook weer pasta te bestellen). Vervolgens konden we een laatste bezoekje aan de frozen-yoghurt-met-toppings-ijs-salon natuurlijk ook niet laten liggen. Yoghurt ijs met mango en witte chocoladesaus, yogurtijs met muesli en witte chocoladesaus en yoghurtijs met walnoten en chocoladesaus. Vervolgens zijn we verzadigd naar Smugglers gehobbeld voor een laatste drankje en om afscheid te nemen van de mensen daar. Zijn echt heel aardige mensen waar Cathy voor/mee gewerkt heeft toen ze op Mallorca zat. En zo zaten we voor we het echt doorhadden onze backpacks en koffer alweer in te pakken, klaar om Alcudia weer achter ons te laten. De volgende dag vloog Cathy weer naar Nederland en hadden wij de boot terug naar Barcelona, om van daaruit met de bus naar Parijs door te reizen. Om 23.00u hebben we nog pannenkoeken staan bakken voor op de boot en rond middernacht lagen we alle drie in bed. Ons laatste Mallorcaanse nachtje.

De volgende morgen ging voor de eerste keer de wekker op tijd af: om 06.30u. Toen hadden we een uur om te eten en onze laatste spullen bij elkaar te zoeken voor we naar de bushalte liepen. Eenmaal onderweg naar de bushalte bleek dat het lopen overging in snelwandelen, want we zouden de bus van 07.50u net wel net niet halen. Uiteindelijk waren we 1 minuut voor vertrek bezweet bij de bus. Maar in ieder geval op tijd. Deze bus bracht ons in iets meer dan een uur naar het centrale busstation van Palma, de stad vanwaar wij de boot hadden en Cath haar vlucht. Van daaruit zijn we met een lokale bus naar de haven gegaan. Onze boot vertrok om 12.00u, maar we moesten 2 uur van te voren inchecken. Wat perfect uitkwam, want 09.50u kwamen we bij de haven aan. Daar hebben we afscheid genomen van Cathy, die met de bus naar het vliegveld ging, en hebben we ons ingecheckt. Het was heel gezellig met Cath op Mallorca! Dit was de derde keer dat we haar zagen tijdens onze reis, wat echt heel speciaal is. Na 1,5 uur wachten konden we om 11.30u de boot op. Net zoals op de heenweg was deze bijna leeg, dus we hadden een bank en tafeltje voor ons zelf. De boottocht ging al met al best snel voorbij, al duurde het 7,5 uur voor de boot aanlegde in Barcelona. Maar met wat slapen, puzzelen en filmpje kijken kwamen we onze tijd wel door. Daarbij was de 7,5 uur op de boot niet het enige gereis van die dag. Want toen we om 19.30u in Barcelona aankwamen hadden we 2 uur overstaptijd voor onze bus naar Parijs vertrok. Met de metro waren we in 20 minuten bij het busstation, dus die bus haalden we met gemak. Tot we om 21.15u in de bus wouden. 'Have you checked in?' vroeg de buschauffeur mij. Inchecken? Voor een bus? Nee? Ja we moesten binnen in gaan checken. Ok. Ondertussen was Tessa met de tweede (reserve?) buschauffeur in gesprek en was haar verteld dat inchecken niet meer nodig was. Dus uiteindelijk konden we zonder inchecken mee en vertrokken we om 21.30u, precies volgens schema. De bus zou de volgende dag om 12.15u in Parijs aankomen, 14 uur en 3 kwartier later. Gelukkig hadden we genoeg eten en drinken bij. Daarbij was de bus niet vol, dus hadden we ieder 2 stoelen. Wat voor mij inhoudt dat ik dwars kan gaan zitten en m'n benen kan strekken, en voor Tess betekende het zelfs dat ze plat kon gaan liggen. Waarschijnlijk om die reden hebben we allebei redelijk kunnen slapen, al werd ik om de zoveel tijd wakker. In een van de keren dat ik wakker werd, rond 02.00u, zag ik hoe de bus langzaam naar rechts uitweek, de vluchtstrook op en daar 2 hectometerpaaltjes omver reed voor de buschauffeur corrigeerde en aan de linkerkant van de weg over de vluchtstrook reed. Ik dacht: 'Dit is onverantwoord! We verongelukken straks met zo'n slingerende chauffeur! Maar ik was te moe iets te doen en viel met die gedachte weer in slaap. Pas toen we rond 07.30u een bagage controle hadden (onze eerste strenge bagagecontrole in Europa) realiseerde ik me dat het licht was toen de chauffeur de hectometerpaaltjes omreed, dus waarschijnlijk ben ik helemaal niet wakker geweest om 02.00u. Je krijgt soms rare dromen in nachtbussen (en nachttreinen ook trouwens). Waarschijnlijk omdat je vaker wakker wordt, of half wakker wordt. Om 12.20u, 5 minuten later dan gepland, stapten we in Parijs uit. 5 minuten vertraging op een rit van 14 uur en 3 kwartier. Daar konden onze eerdere bussen nog iets van leren. Al was dit wel de eerste bus waar je schijnbaar voor moest inchecken, dat hadden de vorige bussen niet. Dus zo heeft ieder z'n voordeel.

Foto's: NotAllWhoEanderAreLost9.waarbenjij.nu