Met de scooter door het Karst gebergte / Yangshuo
Blijf op de hoogte en volg Daan en Tessa
16 Oktober 2016 | China, Yangshuo
16 oktober zijn we in Yichang van de boot gegaan en zijn we een half uur met de bus naar Yichang treinstation gegaan. Daar de bagage bij een bagage opslag achtergelaten en wat gegeten in een restaurantje. Dat wil zeggen, kies uit welke bak je een schep wil (ei-tomaat-prut, bonen, onduidelijke vleesmix 1, onduidelijke vleesmix 2, tofumix, etc.), aanvullen met rijst en krijg je gekozen combi op een metalen 'bord' met meerdere vakken. Al met al prima gegeten, ondanks dat we de aandacht hadden van het volledige restaurant. Daarna naar een park gegaan met daarin grotten met poëzie in de muur uitgehakt. Heel mooi om te zien, maar omdat de poëzie in het Chinees was bleef het bij karakters bekijken. Toen we daarna een taxi terug naar het treinstation wouden vinden, bleken deze er niet (meer) te zijn. Dus aan een groepje Engels pratende Chinezen gevraagd welke bus we moesten hebben. Net toen we een bus gevonden hadden, die 20 minuten later zou vertrekken, kwam een lokale vrouw met het aanbod om ons weg te brengen in haar auto. Voor we het uiteindelijk over de prijs eens waren was de bus er ook zo ongeveer, maar ze bracht ons naar het station. Daar onze bagage opgehaald en de hogesnelheidstrein genomen naar Wuhan, ten oosten van Yichang. Na 2 uur kwamen we in Wuhan aan waar we meteen (lees: na 20 minuten rondlopen en verschillende Chinezen vragen of ze het adres op ons blaadje wisten te vinden) in bed doken in het hotel direct langs het treinstation. De volgende dag (17 okt) vlogen we 's morgens naar Guilin, verder zuidelijk in China. Toen we na 2 uur daar aankwamen bleek uit het weer ook dat we naar het zuiden gevlogen waren. In Wuhan haalde het de 20 graden niet en in Guilin was het 26 graden. Op Guilin Airport werden we opgehaald en in Yangshuo bij het hotel afgezet. Yangshuo was de bestemming van de hele reizerij vanaf Yichang. Yangshuo is een kleine stad in het Karstgebergte. Dat is een gebied dat gekenmerkt wordt door bergen die er uitzien alsof ze er willekeurig neergezet zijn. Dat wil zeggen: een vlak gebied met daarin bergen met verticale rotswanden en een afgeronde bovenkant. Google het even, ik krijg het zonder foto toch niet uitgelegd (de foto's komen weer op het blog te staan als we China uit zijn, dus die houden jullie tegoed!). Het is in ieder geval een heel mooi gebied, we zitten hier 4 nachten. Onze eerste dag in Yangshuo (nog steeds de 17e) zijn we vanuit ons hotel (net buiten de stad in de natuur) naar de stad gelopen. Daar zijn we door West Street gelopen, wat de grote winkelstraat van Yangshuo is. De straat heet trouwens West Street niet omdat het in het westen ligt of iets dergelijks, maar omdat er zoveel westerlingen rondlopen. En dat kan je ook goed zien als je er (zelf ook als westerling) rond loopt. Veel lowai's (buitenlander op z'n Chinees), Duitse biergartens, McDonalds en KFC's. Daar tussendoor zijn er wel veel leuke Chinese eet- en souvenierkraampjes. Daar rond geslenterd, gegeten en ons verbaasd over dat er overal waar je ook maar een beetje van je af kan kijken de begroeide bergtoppen te zien zijn. Zelfs midden in de stad. Daarna terug naar het hotel en heerlijk slapen, want dat was wel nodig.
Vandaag (18 okt) hebben we na het ontbijt besloten toch maar geen fietsen te huren vanwege de regen. In plaats daarvan zijn we naar Silver Caves gegaan. Dit zijn een reeks van grotten, 2 kilometer lang en volledig in verschillende kleuren verlicht. Dit was heel mooi om te zien, vooral het gedeelte van de grot waar een laagje water in stond. Hierdoor leek de al hele grote grot door de reflectie in het water nog eens zo groot. Na de Silver Caves zijn we naar Moon Hill gegaan. Dit is een van vele bergen hier, maar de enige waar een groot rond gat in zit. Als je op het goede moment daar bent kan je de maan door het gat in de berg zien. Vervolgens zijn we naar de Old Banyan Tree gegaan. Dit is een boom van 1000 jaar (!) oud. Toen we entree moesten betalen om de boom te zien stonden we even raar te kijken, maar het was het meer dan waard. De Old Banyan Tree is prachtig. Het is één boom, maar het ziet eruit als een klein bos. Vanuit de takken groeien hangende wortels die, als ze de grond raken, doorgroeien tot ze zo dik zijn als volledige boomstammen. Zo is de eigenlijke stam van de Banyan Tree, die al meters in diameter is, omringd door 'stammen' van wortels die op natuurlijke wijze de takken ondersteunen. Het geheel maakt dat de boom gigantisch is, ondanks dat deze niet heel hoog is. 's Avonds zijn we weer bij West Street gaan eten en zijn we met een idioot van een taxi chauffeur weer naar het hotel gereden. Hij reed soms slingerd over de weg, we denken gaten ontwijkend (en een fietser zonder licht), en toen we op een verbindingsweg links af moesten, vond hij het blijkbaar een prima plan om voor te sorteren op de weghelft van het tegemoetkomende verkeer. Dat er een busje aan kwam werd met een paar keer seinen opgelost. Dit busje moest wel vol in de remmen en schoof een aantal meter met stilstaande voorwielen op ons af voor deze om ons heen slingerde. Onze taxi chauffeur leek het niks te doen, maar wij kregen de neiging om te voet verder naar het hotel te gaan. Dat idee kwam nog een keer in ons op toen hij vervolgens het zandpad bergop met een snelheid nam alsof het een verharde weg was. We waren blij toen we bij het hotel uit konden stappen, maar we hebben het overleefd.
19 oktober zijn we er alsnog met de fiets erop uit getrokken omdat het weer beter leek. Bij de fietsverhuur viel ons oog op tandems, dus zijn we op twee tandems (1 voor Hans en Ria en 1 voor Tessa en mij) naar de rivier gefietst. Voor een eerste ervaring op een tandem in een hele lange tijd (voor Tessa zelfs uberhaupt de eerste ervaring op een tandem) en dat in Chinees verkeer, ging het heel goed. We hebben een stuk door het platteland rond Yangshuo gefietst, gedeeltelijk langs de rivier op. Het was heel mooi om tussen de begroeide bergen door te fietsen en te zien hoe hier en daar op rijstvelden gewerkt werd. Na een stuk gefietst te hebben, waarbij we de rivier per brug overgestoken waren, kwamen we uiteindelijk op het punt waar we de rivier weer over moesten. Er bleek geen brug te zijn maar een bamboo vlot waarmee we naar de overkant gebracht werden. Dit moest in 3 etappes omdat de bamboo vlotjes niet zoveel gewicht konden hebben. Dus per twee naar de andere kant gebracht en de tandems nog eens apart. Daarna terug naar Yangshuo gefietst en de fietsen ingeleverd en weer in West Street gaan eten. Vervolgens door een tuktuk terug naar het hotel gebracht, of dat was de bedoeling. Met de tuktuk op de weg ging prima, maar het laatste onverharde stuk de berg op bleek toch te veel. Daarom hebben we de chauffeur maar bedankt, even gekeken of hij de berg (zo ver hij deze op gekomen was) weer af kon komen en vervolgens het laatste stukje gelopen.
Onze laatste volle dag in Yangshuo (20 okt) hebben we 2 scooters gehuurd om naar Xingping te gaan, wat zo'n 25 kilometer van Yangshuo ligt. Nadat we de receptioniste hadden overtuigd dat we met een scooter overweg konden door een rondje bij het hotel te rijden, zijn we op zoek gegaan naar het begin van de scenic route langs de rivier af naar Xingping. Na wat op en neer rijden hadden we hem gevonden. Het advies van een nee-knikkende Chinese vrouw die naar onze scooters wees, vervolgens naar de richting waar we naar toe reden, luisterden we als eigenwijze Hollanders natuurlijk niet en zo hobbelde we langs kippen af over een onverharde weg de natuur in. Een kwartier later, waarin we al twee stukken gehad hadden waar Tessa en Ria afgestapt waren (Hans en ik reden) omdat de scooters toch wel veel last hadden van de ongelijke weg berg op, kwamen we bij een punt waar de weg de helft smaller werd. Daar bij een huisje gevraagd of we goed zaten. We bleken wel goed te zitten, maar voor scooters was de weg ongeschikt, werd ons op een soortgelijke manier duidelijk gemaakt als het vrouwtje al eerder gedaan had. Dus toch maar terug gehobbeld en via de hoofdweg, die extra comfortabel aanvoelde opeens, naar Xingping gereden. Xingping is een 'ancient town', wat zou moeten betekenen dat het een hele mooie plaats is. Het bleek één leuk winkelstraatje te hebben, maar verder was het stoffig en niet de moeite waard vonden wij. Daar gekeken of we met een bamboo vlot/boot een tocht over de Li Rivier konden maken. Een van vele aanbieders van bamboo boot tochtjes, herkenbaar aan het stug blijven herhalen van 'Bamboo? Bamboo? Bamboo?', kwam naar ons toe. 'Bamboo?' 'Yes, Bamboo.' Vervolgens kwam ze met zo'n hoge prijs aanzetten dat we al gauw weer door liepen, met haar achter ons aan. Er zou een officiële ticket verkoop moeten zijn, dus wij daar naar op zoek. Onderweg vroegen we het iemand, maar die zei dat er geen bamboo tochten gingen, terwijl de (verbazingwekkend aanhoudende) vrouw nog steeds 'Bamboo? Bamboo?'-roepend achter ons aan liep. Om het te kort aan informatie compleet te maken bleek de ticket office, die we uiteindelijk vonden, onbemand. Conclusie: de Li Rivier is ook heel mooi om vanaf je scooter te bekijken als je er langs af rijdt, heb je helemaal geen bamboo bootje voor nodig. Hier en daar zijn we gestopt om foto's te maken en zo hebben we een heel mooi stuk van de Li Rivier en het Karst Gebergte gezien. Ergens de rivier over gestoken met een veerpond (dit keer geen bamboo bootje, dus de scooters konden mee) en via de scenic route aan de andere kant van de rivier terug naar Yangshuo gereden. Op een stukje onverharde weg na was deze helemaal goed te doen per scooter. Toen we 's avonds terug in Yangshuo waren om te eten was het al donker en het was 21.00u geweest toen we weer bij het hotel waren. Daar bleek dat de receptioniste zich al zorgen over ons gemaakt had, omdat we zo lang wegbleven. Maar scooter rijden door het Karst Gebergte is zeker de moeite waard! We vonden het alle vier een hele mooie manier om van de natuur en de verschillende uitzichten te genieten.
Vanmorgen (21 okt) hadden we een transfer naar Guilin, waar we 4 dagen geleden geland zijn. Na een lekker ontbijtje (zoals we iedere ochtend in het hotel aten) zijn we persoonlijk uitgezwaaid door de receptioniste en zijn we naar Guilin vertrokken
Foto's: NotAllWhoWanderAreLost3.waarbenjij.nu
Vandaag (18 okt) hebben we na het ontbijt besloten toch maar geen fietsen te huren vanwege de regen. In plaats daarvan zijn we naar Silver Caves gegaan. Dit zijn een reeks van grotten, 2 kilometer lang en volledig in verschillende kleuren verlicht. Dit was heel mooi om te zien, vooral het gedeelte van de grot waar een laagje water in stond. Hierdoor leek de al hele grote grot door de reflectie in het water nog eens zo groot. Na de Silver Caves zijn we naar Moon Hill gegaan. Dit is een van vele bergen hier, maar de enige waar een groot rond gat in zit. Als je op het goede moment daar bent kan je de maan door het gat in de berg zien. Vervolgens zijn we naar de Old Banyan Tree gegaan. Dit is een boom van 1000 jaar (!) oud. Toen we entree moesten betalen om de boom te zien stonden we even raar te kijken, maar het was het meer dan waard. De Old Banyan Tree is prachtig. Het is één boom, maar het ziet eruit als een klein bos. Vanuit de takken groeien hangende wortels die, als ze de grond raken, doorgroeien tot ze zo dik zijn als volledige boomstammen. Zo is de eigenlijke stam van de Banyan Tree, die al meters in diameter is, omringd door 'stammen' van wortels die op natuurlijke wijze de takken ondersteunen. Het geheel maakt dat de boom gigantisch is, ondanks dat deze niet heel hoog is. 's Avonds zijn we weer bij West Street gaan eten en zijn we met een idioot van een taxi chauffeur weer naar het hotel gereden. Hij reed soms slingerd over de weg, we denken gaten ontwijkend (en een fietser zonder licht), en toen we op een verbindingsweg links af moesten, vond hij het blijkbaar een prima plan om voor te sorteren op de weghelft van het tegemoetkomende verkeer. Dat er een busje aan kwam werd met een paar keer seinen opgelost. Dit busje moest wel vol in de remmen en schoof een aantal meter met stilstaande voorwielen op ons af voor deze om ons heen slingerde. Onze taxi chauffeur leek het niks te doen, maar wij kregen de neiging om te voet verder naar het hotel te gaan. Dat idee kwam nog een keer in ons op toen hij vervolgens het zandpad bergop met een snelheid nam alsof het een verharde weg was. We waren blij toen we bij het hotel uit konden stappen, maar we hebben het overleefd.
19 oktober zijn we er alsnog met de fiets erop uit getrokken omdat het weer beter leek. Bij de fietsverhuur viel ons oog op tandems, dus zijn we op twee tandems (1 voor Hans en Ria en 1 voor Tessa en mij) naar de rivier gefietst. Voor een eerste ervaring op een tandem in een hele lange tijd (voor Tessa zelfs uberhaupt de eerste ervaring op een tandem) en dat in Chinees verkeer, ging het heel goed. We hebben een stuk door het platteland rond Yangshuo gefietst, gedeeltelijk langs de rivier op. Het was heel mooi om tussen de begroeide bergen door te fietsen en te zien hoe hier en daar op rijstvelden gewerkt werd. Na een stuk gefietst te hebben, waarbij we de rivier per brug overgestoken waren, kwamen we uiteindelijk op het punt waar we de rivier weer over moesten. Er bleek geen brug te zijn maar een bamboo vlot waarmee we naar de overkant gebracht werden. Dit moest in 3 etappes omdat de bamboo vlotjes niet zoveel gewicht konden hebben. Dus per twee naar de andere kant gebracht en de tandems nog eens apart. Daarna terug naar Yangshuo gefietst en de fietsen ingeleverd en weer in West Street gaan eten. Vervolgens door een tuktuk terug naar het hotel gebracht, of dat was de bedoeling. Met de tuktuk op de weg ging prima, maar het laatste onverharde stuk de berg op bleek toch te veel. Daarom hebben we de chauffeur maar bedankt, even gekeken of hij de berg (zo ver hij deze op gekomen was) weer af kon komen en vervolgens het laatste stukje gelopen.
Onze laatste volle dag in Yangshuo (20 okt) hebben we 2 scooters gehuurd om naar Xingping te gaan, wat zo'n 25 kilometer van Yangshuo ligt. Nadat we de receptioniste hadden overtuigd dat we met een scooter overweg konden door een rondje bij het hotel te rijden, zijn we op zoek gegaan naar het begin van de scenic route langs de rivier af naar Xingping. Na wat op en neer rijden hadden we hem gevonden. Het advies van een nee-knikkende Chinese vrouw die naar onze scooters wees, vervolgens naar de richting waar we naar toe reden, luisterden we als eigenwijze Hollanders natuurlijk niet en zo hobbelde we langs kippen af over een onverharde weg de natuur in. Een kwartier later, waarin we al twee stukken gehad hadden waar Tessa en Ria afgestapt waren (Hans en ik reden) omdat de scooters toch wel veel last hadden van de ongelijke weg berg op, kwamen we bij een punt waar de weg de helft smaller werd. Daar bij een huisje gevraagd of we goed zaten. We bleken wel goed te zitten, maar voor scooters was de weg ongeschikt, werd ons op een soortgelijke manier duidelijk gemaakt als het vrouwtje al eerder gedaan had. Dus toch maar terug gehobbeld en via de hoofdweg, die extra comfortabel aanvoelde opeens, naar Xingping gereden. Xingping is een 'ancient town', wat zou moeten betekenen dat het een hele mooie plaats is. Het bleek één leuk winkelstraatje te hebben, maar verder was het stoffig en niet de moeite waard vonden wij. Daar gekeken of we met een bamboo vlot/boot een tocht over de Li Rivier konden maken. Een van vele aanbieders van bamboo boot tochtjes, herkenbaar aan het stug blijven herhalen van 'Bamboo? Bamboo? Bamboo?', kwam naar ons toe. 'Bamboo?' 'Yes, Bamboo.' Vervolgens kwam ze met zo'n hoge prijs aanzetten dat we al gauw weer door liepen, met haar achter ons aan. Er zou een officiële ticket verkoop moeten zijn, dus wij daar naar op zoek. Onderweg vroegen we het iemand, maar die zei dat er geen bamboo tochten gingen, terwijl de (verbazingwekkend aanhoudende) vrouw nog steeds 'Bamboo? Bamboo?'-roepend achter ons aan liep. Om het te kort aan informatie compleet te maken bleek de ticket office, die we uiteindelijk vonden, onbemand. Conclusie: de Li Rivier is ook heel mooi om vanaf je scooter te bekijken als je er langs af rijdt, heb je helemaal geen bamboo bootje voor nodig. Hier en daar zijn we gestopt om foto's te maken en zo hebben we een heel mooi stuk van de Li Rivier en het Karst Gebergte gezien. Ergens de rivier over gestoken met een veerpond (dit keer geen bamboo bootje, dus de scooters konden mee) en via de scenic route aan de andere kant van de rivier terug naar Yangshuo gereden. Op een stukje onverharde weg na was deze helemaal goed te doen per scooter. Toen we 's avonds terug in Yangshuo waren om te eten was het al donker en het was 21.00u geweest toen we weer bij het hotel waren. Daar bleek dat de receptioniste zich al zorgen over ons gemaakt had, omdat we zo lang wegbleven. Maar scooter rijden door het Karst Gebergte is zeker de moeite waard! We vonden het alle vier een hele mooie manier om van de natuur en de verschillende uitzichten te genieten.
Vanmorgen (21 okt) hadden we een transfer naar Guilin, waar we 4 dagen geleden geland zijn. Na een lekker ontbijtje (zoals we iedere ochtend in het hotel aten) zijn we persoonlijk uitgezwaaid door de receptioniste en zijn we naar Guilin vertrokken
Foto's: NotAllWhoWanderAreLost3.waarbenjij.nu
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
