Bounty 'eiland' / Railay

13 mei zijn we om 14.30u per boot in Railay aangekomen. Railay is een dorp dat uitsluitend uit restaurants, resorts, hotels en reisbureau'tjes bestaat. Zover wij weten woont er niemand in het dorp. En de enige manier om er te komen is per boot, ondanks dat het een schiereiland is. Maar vanwege flinke rotspartijen die met jungle overgroeid zijn is het onmogelijk om een weg aan te leggen naar Railay. Wat bijdraagt aan de charme van het dorp. Het is niet voor niks dat er veel resorts in Railay zijn, want het er prachtig. Het is precies zoals in de vakantieboeken: witte stranden, blauwe zee, grote met palmbomen begroeide rotsen waar je tussendoor vaart en volle zon. Het perfecte voorbeeld van een bounty eiland, los van het feit dat het geen eiland is. Eenmaal weer aan land was het eerste wat je doet voor iedereen hetzelfde: schoenen uit en met je blote voeten het strand op. Want er is geen pier, dus je stapt van de boot af meteen het strand op. Van daaruit hebben we een rondje door het dorp gelopen, op zoek naar een accomodatie. Railay is heel klein, dus een geschikte accomodatie was snel gevonden. Na de spullen op de kamer gezet te hebben zijn we een rondje gaanlopen, wat gaan eten, en hebben we op het strand gezeten. Lekker cliché.

De 14e hebben we gedaan waar we voor naar Railay gekomen zijn: kayakken. Voor de kust van Railay zijn verschillende tientallen meters hoge rotsen die verticaal uit de zee oprijzen, begroeid met groen en bewoond door verschillende vogelsoorten. En er zijn geen restricties of routes waar je rekening mee moet houden, dus de perfecte plaats om een rondje te peddelen. Na een ontbijt van massaman curry (nu kan het nog) hebben we kayakken gehuurd en zijn we naar de eerste de beste rots gepeddeld, op zoek naar grotten om te verkennen. Deze waren er verschillende dus al snel voeren we onder stalagtieten door. Om eventueel bezorgde reacties voor te zijn: we zijn nooit verder dan 20 meter van de ingang van de grot geweest. Sommige grotten waren doorgangen onder de rotspartijen door, wat de mooiste waren om doorheen te peddelen. We zijn in totaal bijna 3 uur op het water geweest, waarin we rond heel Railay gepeddeld zijn. Leuk feitje: als je er zelf niet bij in het water zit zijn kwallen echt hele mooie dieren! We hebben er een paar van ruim 20 centimeter van dichtbij bestudeerd vanuit de kayak. Nadat we de kayakken weer ingeleverd hadden, zijn we de rest van de middag bezig geweest met onze laatste baht'jes opmaken (Thais geld), want de volgende dag zouden we naar Maleisië gaan. Dus met ons laatste geld hebben we souveniers gekocht, een bedeltje voor Tessa en 's avonds nog 2 bordjes massaman curry. De laatste voor lange tijd waarschijnlijk :(. Met een tasje met 2 broodjes gezond als take-away voor het ontbijt van de volgende dag waren we op tijd weer op onze kamer.

Onze laatste dag in Thailand begon vroeg: de wekker liep om 05.00u af. We hebben de laatste spullen ingepakt en hebben onze broodjes gezond opgegeten, waar een portie friet bij zat zonder reden. Heel welkom, verlepte friet om 05.30u, drijvend in broodje-gezond-sap. Om 06.00u zaten we in de boot, onderweg naar Ao Nammao (zeg dat eens 3 keer snel achter elkaar), van waar we met de bus naar Georgetown gingen. Georgetown ligt in het noorden van Maleisië op het eiland Penang. De busrit ging goed, want zowel Thaise als de Maleise wegen zijn prima. Een belangrijk punt om even te benadrukken hierbij is dat Maleisië de beste visumregels heeft van heel Azië! Wat je nodig hebt is een paspoort en verder niks. Je komt bij de grens aan, per vliegtuig, boot, bus, auto, motor, fiets, paard, koe of lopend maakt niet uit, en je krijgt een visum voor 3 maanden. Gratis? Ja gratis. Binnen 20 minuten geregeld. Ideaal! Dus zo waren we om 16.30u in Georgetown. We zijn maar één dag in Georgetown, dat is amper een blog waard dus dat typ ik er maar meteen achteraan.

Dus 15 mei zijn we in Georgetown aangekomen, hebben we een pizza gegeten en zijn we op onze 2 meter bij 2,5 meter hotelkamer in slaap gevallen.

De volgende dag was de eerste dag van onze workaway, die we in het volgende blog verder uitleggen. De workaway was in Teluk Bahang, een klein dorpje een half uur buiten Georgetown. Dus na onze backpacks gepakt te hebben zijn we de lokale bus in gesprongen, op weg naar Teluk Bahang.