long hair, long life, like trekking? / Bhaktapur

Vanmorgen (18 sep) hebben we kleine reispacks gemaakt met kleren voor 2 dagen en hebben we de rest in de backpacks gepakt. We gaan voor 2 dagen naar Bhaktapur en komen dan weer terug in hetzelfde hostel in Kathmandu, dus hebben we de backpacks achtergelaten in het hostel. Bhaktapur is 13 en een beetje kilometer vanuit Kathmandu, dus dat moet te lopen zijn. Het stortregende vanmorgen (zo hard hadden we nog nooit meegemaakt!!), maar om 10.30u, toen we aan liepen, was het gelukkig droog. Onderweg vroegen verschillende mensen of we een tour, trekking of bus wouden boeken, zoals iedere dag zo ongeveer. Dat begint meestal met 'waar kom je vandaag?', 'Eerste keer in Nepal?' Of 'Wat vind je van Nepal?', maar de spontaanste van deze verkopers/aanbieders begon met 'Long hair, long life, you like to go trekking?!'.
Van Kathmandu en omstreken hebben we twee kaarten, een kleinere onnauwkeurige (bleek achteraf) en een grote gedetailleerde. De kleine was het handigst (dachten we vanmorgen), maar toen na 2 uur lopen door onder andere kleine straten bleek dat we niet helemaal de kortste weg genomen hadden, zijn we op een gegeven moment maar overgegaan op de grote gedetailleerde kaart. Uiteindelijk was het, inclusief lunchen en rusten, 17.00u dat we bezweet en moe bij het hostel in Bhaktapur aankwamen. Net zijn we wat gaan eten en morgen de koningsstad in.

Misschien handig om even uit te leggen: Nepal heeft van vroeger uit drie koningssteden. Kathmandu (de huidige hoofdstad), Patan (nu een soort voorstad van Kathmandu) en Bhaktapur. Alle drie hebben ze in het centrum een Durbar Square, een centraal plein waar tempels aan liggen en in het geval van Kathmandu het koninklijk paleis (of in ieder geval voormalig koninklijk paleis, want sinds 2008 heeft Nepal geen koningshuis meer). Alle drie zijn de Durbar Square's belangrijke centra waar onder andere festivals gevierd worden.

Gisteren (19 sep) hebben we een ronde gelopen door het centrum van Bhaktapur. Het viel ons al snel op dat Bhaktapur erger lijkt te zijn getroffen door de aardbeving dan Kathmandu. Of dat de renovatie langzamer gaat dan in Kathmandu. Hoe dan ook, de tempels zijn ernstig beschadigd, tot op het punt dat je je amper voor kan stellen dat de afbeeldingen die erbij staan van dezelfde gebouwen zijn als de stapel stenen waar je naar kijkt. Maar ondanks dat is het nog steeds zeker een bezoek waard. De weinige tempels en beelden die gespaard (of al gerenoveerd?) zijn, zijn prachtig! Het houtsnijwerk is zo gedetailleerd dat we ons afvroegen hoe het gemaakt is.
Maar de tempels zijn niet alleen voor de sier, kwamen we achter. Toen we rondliepen kwamen we bij een kleine tempel langs waar een dier voor op de grond lag met mensen er omheen. Dat bleek al gauw over een offering te gaan, want het dier, een geit, had geen hoofd meer en lag in zijn eigen bloed voor de tempel op de grond. Het hoofd werd op een gouden schaal met nog wat etenswaren weggedragen. Wij stonden totaal overrompeld te kijken naar wat er gebeurde, maar in Nepal is dit heel normaal. Ergens volgende week is het grote offerfestival, op Indra Jatra na het grootste festival van Nepal. Hier worden 108 dieren geofferd. 108 omdat 1 voor het einde staat, 0 voor het begin en 8 voor oneindigheid (een 8 op z'n zijkant is het teken voor oneindigheid). We hopen hier zo min mogelijk van mee te krijgen, maar na wat we zagen weten we niet of dat gaat lukken. Al helemaal omdat er niet een specifieke plaats is waar de dieren geofferd worden.

Vanmorgen (20 sep) zijn we met de lokale bus terug naar Kathmandu gegaan. Half uurtje met de bus kost 25 NPR per persoon, wat ongeveer 20 eurocent is. Je zou je bijna afvragen waarom we heenweg 5 uur gelopen hebben!

Foto's: NotAllWhoWanderAreLost2.waarbenjij.nu