Gratis? ja, gratis / Vientiane

25 feb kwamen we op tijd, om 06.30u, en enigszins brak met last van onze schouders en heup aan in Vientiane. De 2-persoons bedstee was veel ruimer dan de Vietnamese slaapbussen, maar dat comfort werd gecompenseerd met beton-harde matrassen. Maar we hadden al met al toch redelijk geslapen, dus voor herhaling vatbaar wat ons betreft. Na uit de bus getijgerd te zijn bleek dat we in Vientiane North Bus Station waren, zo'n 12 kilometer van ons hostel vandaan. Maar dat is geen probleem, want nadat een bus op het busstation aankomt, komt er een zwerm tuktukchauffeurs op af. We hebben tuktukchauffeurs in Cambodja op een gegeven moment vergeleken met vogels, en dat beeld hebben we nu steeds als we ze zien. Het is net een zwerm vogels met als lokroep 'tuktuktuktuktuk'. De een nog harder dan de ander, alsof degene het het hardst roept de worm krijgt die mamavogel ze voor houdt. Hongerig liepen we door, de zwerm uit, om op een bankje eerst wat te eten. 2 verdwaalde tuktuk-roepers volgden, maar aan ons trage tempo leden ze terecht af dat we de komende 20 minuten nog geen vervoer nodig hadden. Maar na het eten moesten we toch weer de nu iets kleinere groep tuktuk chauffeurs in. Er bleek er een te zijn met een 16 persoons open tuktuk-busje waar al 14 man in zaten. Hiermee zijn we uiteindelijk naar ons hostel gebracht. Het was nog geen 08.00u toen we aankwamen in het hostel, dus inchecken ging nog niet. Maar er waren banken en tafels, dus we amuseerden ons wel met wat tekenen en de bezienswaardigheden in Vientiane op een rij te zetten. Deze bezienswaardigheden bleken te bestaan uit een aantal tempels, Buddha Park en de alleen voor ons interessante Thaise ambassade. Op de Thaise ambassade na, waar we ons Thaise visum aan moesten vragen, konden we de rest van de lijst in één dag afwerken als we wouden. Daarom hebben we meteen ook gekeken naar de planning voor de rest van Laos, wat ook niet heel uitgebreid bleek te zijn. Daarom hebben we besloten om Laos dan ook maar op een rustig tempo te doen en daarmee hopen bij te kunnen slapen, waar we allebei wel aan toe zijn. Rond 11.00u konden we inchecken in onze 8-persoonskamer. Prima kamer, wat muf maar goede bedden. Ondanks dat het hostel niet onaardig was, zijn we nadat we de backpacks op bed gedropt te hebben opzoek gegaan naar een ander hostel. Ter plaatse zoeken naar een accomodatie is eigenlijk altijd goedkoper dan online boeken. Dus we zijn een ronde gaan lopen door centrum Vientiane, de hoofdstad van Laos. Gezellige stad met veel eettentjes en verschillende tempels. Met wat rondvragen hadden we een ander hostel gevonden dat ons beter leek en dat nog goedkoper was ook. Dus tevreden hebben we ergens wat gegeten en zijn we teruggegaan naar ons eerste hostel. In Laos is trouwens veel meer westers eten te krijgen dan in Cambodja, wat wel weer lekker is na al die rijst en noodles.

De volgende dag (26 feb) waren we al op tijd op (goed begin van het bijslapen-plan) en kwamen we er achter dat het wisselen van hotel een goede keuze was geweest, want we hadden geen water en electriciteit. Gelukkig kookten ze op gas, zodat het ontbijt met broodjes ei wel beschikbaar was. Na het ontbijt hebben we rustig alles bij elkaar gepakt en zijn we naar het andere hostel gegaan, dat wel water en electriciteit had. Verder hebben we een ronde gelopen en eettentjes gezocht. We zaten nu midden in het centrum dus aan keuze geen gebrek. Verder hebben we goed gebruik gemaakt van de veranda van het hostel, waar je prima kon zitten en ontspannen.

27 februari was een maandag, dus we moesten weer even nuttig gaan doen, want we moesten een Thais visum aanvragen. Na het ontbijt hebben we de papieren voor het visum bij elkaar gezocht en geld gewisseld naar Thaise baht, wat de enige geaccepteerde valuta is bij de ambassade. Vervolgens zijn we naar de ambassade gelopen. Daar aangekomen bleek dat de aanvragen voor 12.30u ingediend moeten worden. Dit zagen we toen we om 12.40u daar aankwamen. Dus maar weer terug naar het hostel.

Dinsdag was het poging twee, weer met alle papieren en Thaise baht in de aanslag gingen we naar de ambassade. Dit keer met een gehuurde scooter. Daar werd ons verteld dat de helft van de papieren die we volgens de website van de ambassade moesten hebben, niet nodig waren. Maar we konden het in ieder geval aanvragen. Betalen bij ophalen van je paspoort de volgende dag. De reden dat we met de scooter gingen was dat we na de ambassade meteen door konden rijden naar Buddha Park, 25 kilometer buiten de stad. Buddha Park is een park met ruim 100 Boeddha beelden. Het zou het hoogtepunt van Vientiane moeten zijn, maar ondanks dat het zeker de rit waard was, was het verre van een hoogtepunt in onze reis. De beelden waren niet ouder dan 20 jaar, gemaakt van beton, en bij verschillende beelden misten armen. Dit nam niet weg dat sommige beelden wel echt heel mooi gemaakt waren. Na een klein uur, waarvan we 20 minuten geluncht hadden, zaten we dan ook weer op onze scooter terug naar Vientiane.

Woensdag (1 maart) zijn we voor een derde keer terug naar de Thaise ambassade gegaan, dit keer om onze paspoorten op te halen en de visa te betalen. In de rij voor de (enige) balie viel het ons op dat niemand zijn portemonnee trok wanneer ze aan de beurt waren. Er stond toch echt zeker 'visa fee 1000 baht' op het bord naast de balie. Toen de man voor ons ook zonder betaling zijn paspoort terug leek te krijgen hebben wij maar hetzelfde geprobeerd. Ons nummertje laten zien, handtekening zetten voor ontvangst en we hadden 2 paspoorten. Zonder betaling. Een beetje verdwaasd liepen we bij de balie weg, waarbij de man achter ons in de rij, die duidelijk onze verbazing zag, lachend zei: 'and now go spend that 1000 baht!'. Op het visum in ons paspoort lazen we daarna pas dat het visum gratis was. Gratis visum voor 2 maansen Thailand! Goed begin, ondanks dat het nog 3 weken zou duren voor we naar Thailand zouden gaan. Terugweg van de ambassade zijn we nog bij twee tempels langs gelopen. Beiden waren heel indrukwekkend door hun kleurgebruik en overdadige details en patronen. Heel anders dan de aarde-kleurige tempels van Angkor en de rest van Cambodja. De symbolen, zoals de 7-koppige slang, die in vrijwel alle Khmer-tempels voorkwam, was ook meerdere keren in de Laotiaanse tempels afgebeeld, al was het dan in een andere stijl. Dit is ook zoals je zou verwachten, gezien heel Laos deel was van het Khmer-rijk.

2 maart was onze laatste dag in Vientiane. Na het ontbijt werden we opgehaald door een tuktuk en naar een willekeurige straat gebracht waar een bus geparkeerd stond. Met royale stoelen en veel beenruimte was dit een van de beste bussen die we gehad hebben tot nu toe. 10.00u reden we aan en 13.45u stonden we op Vang Vieng busstation.

Foto's: notallwhowanderarelost5.waarbenjij.nu