Het nieuwe backpacken / Bratislava
Blijf op de hoogte en volg Daan en Tessa
19 September 2017 | Slowaakse Republiek, Bratislava
Na 3 keer bedwantsen in één week hebben we besloten hostels te vermijden. In plaats daarvan hebben we voor Bratislava een Airbnb geboekt. Want in Airbnb accommodaties zitten nooit bedwantsen! Nooit! Of daar hebben we onszelf van overtuigd. Dus na een relaxe busrit vanuit Boedapest gingen we 19 september met een lokale bus (die we weer met euro's konden betalen!) naar onze volgende accommodatie. Dit was een appartement met keuken, woonkamer, slaapkamer, badkamer en balkon. Allemaal voor ons alleen! Van het backpack-gevoel was meteen weinig over. Het voelde als een gigantisch kasteel na de krappe hostelkamers. Het was 18.30u dat we bij de accommodatie aankwamen, dus de rest van de dag hebben we, buiten boodschappen doen, weinig gedaan. 's Avonds wentelteefjes en daarna naar bed in onze eigen slaapkamer.
De volgende dag hadden we onze energie nog niet teruggevonden. En hebben we ook niet de moeite genomen deze te gaan zoeken. Dus het enige noemenswaardige dat we gedaan hebben was koken. Aardappelen, groenten en mozerella-rolletjes. Even het gevoel van huiselijkheid benadrukken, heerlijk.
De 21e waren we weer bijgeslapen en klaar om cultuur te gaan snuiven! Na het ontbijt zijn we de 3 kilometer naar Bratislava Old Town gelopen, die we via Michaels Gate binnen gingen. Michaels Gate was de noordelijke stadspoort van de stad, al is er nu nog maar weinig van die stadsmuur over. Onder de poort was Kilometre Zero. Dit is een kompas met de afstanden en richtingen van verschillende wereldsteden. Hier stonden aardig wat plaatsen op die we deze reis bezocht hebben, waarvan er sommige nu meer dan 10.000 kilometer weg zijn volgens de gouden plakaat. In vergelijking leken de ruim 900 en 950 kilometer van Brussel en Amsterdam in een keer heel dichtbij. Daarbij zijn we nog steeds aan het idee aan het wennen dat we in Europa zijn. Thuiskomen gaat heel vreemd worden. Michaels Gate achter ons latend zijn we Old Town ingelopen. Dit is het historische centrum van de stad en het zag er uit zoals we verwachtten: stenen straten, mooie oude panden, terrasjes en een gezellige sfeer. Ik ben 100 jaar geleden een keer in Bratislava geweest, maar herkende weinig toen we verder liepen naar het Hoofdplein. Alleen de vreemde bronzen beelden herinnerde ik me goed. De eerste die we zagen was een soldaat met zijn hoed over zijn ogen die over bankje gebogen stond. Voor Tessa was het de eerste keer in Bratislava, dus ze stond raar te kijken bij het beeld. Maar het was wel gelegenheid voor een leuke foto met de soldaat. Verder was er aan het hoofdplein het paleis. Maar door de statige en mooi versierde gebouwen overal rond het plein kon je zo niet herkennen welke gevel het paleis was. Het was dat de kaart zei dat dat het paleis was. Weglopend van het Hoofdplein gingen we naar het volgende punt op de route door Old Town die we uitgestippeld hadden. De volgende stop was Čumil, het beeld dat je in ieder toeristisch souveniertje terugvindt. Het is een bronzen beeld van een man die met zijn hoofd en armen uit een put omhoog komt en daar rustig rond lijkt te kijken. Langs hem staat een bord met de tekst 'Men at work'. Dit is het meest gefotografeerde beeld van de stad, leerden we later. Volgende stop: St. Martin's Cathedral. Dit is de grootste cathedraal van Bratislava en een belangrijke bezienswaardigheid, afgaande op de hordes Chinezen die ieder detail van het gebouw thuis nog eens willen kunnen bekijken, met henzelf op de voorgrond. Toen we de kerk uit liepen, via een duidelijk Joods monument waarvan de precieze betekenis ons ontging, was het 15.30u. Dit gaf ons nog een half uur om naar het Hviezdoslav Plein (probeer het, je kan het niet uitspreken) te lopen, waar om 16.00u de free walking tour begon. Hierbij kwamen we langs het beeld van Hans Christian Anderson, een beroemde Deense sprookjesschrijver. Nog even op een bankje zitten om het laatste kwartier te vullen voor de tour begon en te genieten van het feit dat er geen stroom zweet over onze rug liep (je kan zeggen wat je wil, maar 15 graden heeft z'n voordelen). De groep van de tour bestond uit zeker 20 man, waar we ons over verbaasden gezien de dikker wordende bewolking. Onze gids was een studente uit een plaatsje in Slowakije dat we alweer vergeten waren meteen nadat ze het gezegd had, maar nu in Bratislava woonde. Ze vertelde dat het onuitspreekbare plein zijn naam dankte aan een Slowaakse schrijver en dichter die ook politiek het een en ander teweeg gebracht had. Vervolgens zijn we zo ongeveer dezelfde route terug door Old Town gelopen als wij zojuist gemaakt hadden. Maar dan met interessante informatie en verhalen. Zo vertelde de gids ons dat het beeld van Hans Christian Anderson in Bratislava stond vanwege één zin die de schrijver gezegd had tijdens zijn bezoek aan de stad. Namelijk dat hij Bratislava zo'n mooie stad vond. Meer reden is er ook niet nodig voor een standbeeld. We hebben de gids gezegd dat wij het ook een heel mooie stad vonden. Nu nog beroemd worden en hopen dat er van ons ook een beeld komt te staan. Toen we vervolgens bij het Joodse monument stopten werd ons verteld dat hier een synagoge gestaan had, maar deze was met de grond gelijk gemaakt. Het vreemde was alleen dat dit niet in de 2e wereld oorlog door de Nazi's gedaan was, maar later door de Sovjet Rusland die Slowakije bezet hebben. En niet eens vanwege de religieuze bestekenis van het gebouw, maar simpelweg vanwege de locatie. Midden door Bratislava loopt een grote verhoogde weg die aansluit op de brug over de Donau. Deze gaat direct langs Old Town en St. Martin's Cathedral. Deze is door de Sovjets aangelegd om de grote woningblokken aan de ene kant van de Donau te verbinden met de werkgelegenheid aan de andere kant van de rivier en van de stad. Daarvoor hebben ze onder andere een deel van Old Town en de synagoge gesloopt. Nu staat de oorspronkelijke plaats van de synagoge in de bestrating weergegeven. Of in ieder geval de helft, de andere helft stond waar nu de weg loopt. Op de door de communisten aangelegde hangbrug waar de weg overheen gaat staat een ufo. Dit is een bekende bezienswaardigheid, maar vanwege de geschiedenis van de brug ook een gehaat object. In de ufo zit het duurste restaurant van de stad. We zijn vervolgens achter onze gids aan richting Čumil gelopen, waarover verteld werd dat hij eigenlijk geen verhaal had. Hij was er opeens, zonder uitleg. Maar een hele tijd nadat het beeld geplaatst was ging opeens het verhaal de ronde dat zijn hoofd aanraken geluk zou brengen. Dit kan je ook wel aan zijn lachende hoofd zien: zijn kruin glimt helemaal van alle mensen die hem aanraken. Al is dat hoofd er ook een keer per ongeluk afgereden door een auto. Dat was de reden voor het 'men at work' bord, zodat hij wat meer op viel. Daarna zijn we via het paleis weer naar Michaels Gate gelopen. Daar vertelde onze gids over Slowaakse feestdagen. Een daarvan kwam ons heel bekend voor: St. Nikolaus. Die in de nacht van 5 op 6 december snoep en cadeau'tjes in de schoenen van de kinderen deed. Geïnteresseerd of hier ook ieder jaar rellen zijn over zwarte piet hebben we gevraagd naar de details van de traditie. Deze bleken er niet te zijn. Er worden snoep en cadeau'tjes gebracht, niemand weet hoe, niemand vraagt hoe, de kinderen zijn gewoon blij om hun schoenen gevuld te zien worden. Einde. Ander verschil met Nederlands Sinterklaasfeest is dat pakjesavond op 25 december is. Ze vieren daarom ook kerst zonder de Kerstman. Zou ook een beetje dubbel op worden anders. Ook is het heel normaal voor de jongens om met Pasen met zwepen de meiden zacht te slaan. Met de nadruk op 'zacht'. Dit zou de kracht uit de zweep aan haar overdragen. Vervolgens mag hij haar koud water over het hoofd gieten voor verdere geluksbrenging en gezondheid. En dan denk je dat je er vanaf bent na dat ondergaan te hebben, maar het is ook traditie om dan de jongen te bedanken met snoep of geld, afhankelijk van de leeftijd. Gelukkig geldt dit alleen als de jongen en het meisje elkaar kennen, dus er rennen geen jongens met zwepen en water door de straten van Bratislava met Pasen. Het gebeurd meer bij families thuis en in vriendengroepen. Na dit verhaal zijn we naar de laatste stop van de free walking tour gegaan, de Blauwe Kerk. Deze is in art nouveau stijl gebouwd. Voor degenen die daar geen voorstelling bij hebben: als de boze heks uit Hans en Grietje een beetje beter haar best gedaan had en meer snoep beschikbaar had zou haar huisje er uitzien als de Blauwe Kerk in Bratislava. In plaats van het verder omschrijven kan je beter de foto's bekijken, dat werkt beter. Als afsluiter van de tour hebben we nog een geschiedenisles gekregen over Slowakije. Deze zal ik jullie besparen. Gedeeltelijk ook omdat we hem zelf lang niet meer helemaal weten. Na de tour en een stop in de supermarkt zijn we moe teruggelopen naar ons appartement. Het was 19.00u voor we daar waren, waar we blij waren met weer een ronde Hollandse pot. OMNOMNOM.
En daarmee hadden we de belangrijkste bezienswaardigheden van Bratislava gezien met uitzondering van één na: Hrad Bratislava. Beter bekend als Bratislava Castle. Na het ontbijt zijn we weer naar Old Town gelopen, waarlangs de heuvel met het kasteel ligt. Bratislava Castle is een praktisch kasteel, dat houdt in dat er nooit een koning of koningin gewoont heeft. Het is puur voor de verdediging bedoeld. Hierdoor zijn er geen ornamenten of verfraaiingen, wat het in verhouding met andere Europese kastelen vrij sober maakt (om het woord 'saai' maar niet te gebruiken). Ook is het in 1800 afgebrand en heeft het 200 jaar geduurd voor het kasteel gerestaureerd is. Dus wat je nu ziet is nog geen 10 jaar oud. Nu zit het parlement in Bratislava Castle, samen met het Historisch Museum. Hiervan is alleen het Historisch Museum te bezoeken, wat we gedaan hebben. Met studentenkorting! Je gaat je toch afvragen hoelang je nog je studentenkaart kan blijven gebruiken, maar volgens mij heeft die kaart al bijna een vol jaar aan schoolgeld opgeleverd in de vorm van korting. Het Historisch Museum was heel uitgebreid. Zo uitgebreid dat we het gedeelte over de Kelten in Bratislava fatsoenlijk bekeken hebben en daarna maar wat rond zijn gaan slenteren. Wel hebben we de kroon van de laatste koning gezien. Goud met verschillende Christelijke afbeeldingen. Maar daarna zijn we, toen we eenmaal de uitgang van dit 4 etage tellende labyrinth gevonden hadden, terug naar onze accommodatie gesjokt. Daar was het tijd voor waar we al 2 weken naar uit keken maar door de bedwantsen niet aan toe kwamen: pannenkoeken, filmpje kijken en warme chocolademelk met slagroom en speculaas. Dat laatste hadden ze niet, maar chocolatechipcookies bleken een prima vervanging. OMNOMNOMNOM!! We hebben de nieuwe speelfilm van Jungle Book gekeken, die echt heel erg de moeite waard was! Aanrader! Om vervolgens naar bed te rollen met een dikke buik van alle NOMNOM.
De volgende dag moesten we al om 10.00u uitchecken, dus na het ontbijt hebben we alles bij elkaar gezocht en hebben we de deur achter ons dicht getrokken. Het was echt een prima accommodatie, hopen dat we vergelijkbare kunnen vinden in de volgende steden die we aandoen. De eerst volgende was Wenen, een uur hier vandaan. Sterker nog, vanaf Bratislava Castle hebben we gisteren zowel Oostenrijk als Hongarije al zien liggen. Met een korte stop bij de H&M voor een nieuw vest zijn we naar het busstation gelopen. Daar vertrok om 11.40u onze bus naar Wenen, Oostenrijk, waar we om 12.40u aankwamen. Byebye Bratislava!
Foto's: NotAllWhoWanderAreLost9.waarbenjij.nu
De volgende dag hadden we onze energie nog niet teruggevonden. En hebben we ook niet de moeite genomen deze te gaan zoeken. Dus het enige noemenswaardige dat we gedaan hebben was koken. Aardappelen, groenten en mozerella-rolletjes. Even het gevoel van huiselijkheid benadrukken, heerlijk.
De 21e waren we weer bijgeslapen en klaar om cultuur te gaan snuiven! Na het ontbijt zijn we de 3 kilometer naar Bratislava Old Town gelopen, die we via Michaels Gate binnen gingen. Michaels Gate was de noordelijke stadspoort van de stad, al is er nu nog maar weinig van die stadsmuur over. Onder de poort was Kilometre Zero. Dit is een kompas met de afstanden en richtingen van verschillende wereldsteden. Hier stonden aardig wat plaatsen op die we deze reis bezocht hebben, waarvan er sommige nu meer dan 10.000 kilometer weg zijn volgens de gouden plakaat. In vergelijking leken de ruim 900 en 950 kilometer van Brussel en Amsterdam in een keer heel dichtbij. Daarbij zijn we nog steeds aan het idee aan het wennen dat we in Europa zijn. Thuiskomen gaat heel vreemd worden. Michaels Gate achter ons latend zijn we Old Town ingelopen. Dit is het historische centrum van de stad en het zag er uit zoals we verwachtten: stenen straten, mooie oude panden, terrasjes en een gezellige sfeer. Ik ben 100 jaar geleden een keer in Bratislava geweest, maar herkende weinig toen we verder liepen naar het Hoofdplein. Alleen de vreemde bronzen beelden herinnerde ik me goed. De eerste die we zagen was een soldaat met zijn hoed over zijn ogen die over bankje gebogen stond. Voor Tessa was het de eerste keer in Bratislava, dus ze stond raar te kijken bij het beeld. Maar het was wel gelegenheid voor een leuke foto met de soldaat. Verder was er aan het hoofdplein het paleis. Maar door de statige en mooi versierde gebouwen overal rond het plein kon je zo niet herkennen welke gevel het paleis was. Het was dat de kaart zei dat dat het paleis was. Weglopend van het Hoofdplein gingen we naar het volgende punt op de route door Old Town die we uitgestippeld hadden. De volgende stop was Čumil, het beeld dat je in ieder toeristisch souveniertje terugvindt. Het is een bronzen beeld van een man die met zijn hoofd en armen uit een put omhoog komt en daar rustig rond lijkt te kijken. Langs hem staat een bord met de tekst 'Men at work'. Dit is het meest gefotografeerde beeld van de stad, leerden we later. Volgende stop: St. Martin's Cathedral. Dit is de grootste cathedraal van Bratislava en een belangrijke bezienswaardigheid, afgaande op de hordes Chinezen die ieder detail van het gebouw thuis nog eens willen kunnen bekijken, met henzelf op de voorgrond. Toen we de kerk uit liepen, via een duidelijk Joods monument waarvan de precieze betekenis ons ontging, was het 15.30u. Dit gaf ons nog een half uur om naar het Hviezdoslav Plein (probeer het, je kan het niet uitspreken) te lopen, waar om 16.00u de free walking tour begon. Hierbij kwamen we langs het beeld van Hans Christian Anderson, een beroemde Deense sprookjesschrijver. Nog even op een bankje zitten om het laatste kwartier te vullen voor de tour begon en te genieten van het feit dat er geen stroom zweet over onze rug liep (je kan zeggen wat je wil, maar 15 graden heeft z'n voordelen). De groep van de tour bestond uit zeker 20 man, waar we ons over verbaasden gezien de dikker wordende bewolking. Onze gids was een studente uit een plaatsje in Slowakije dat we alweer vergeten waren meteen nadat ze het gezegd had, maar nu in Bratislava woonde. Ze vertelde dat het onuitspreekbare plein zijn naam dankte aan een Slowaakse schrijver en dichter die ook politiek het een en ander teweeg gebracht had. Vervolgens zijn we zo ongeveer dezelfde route terug door Old Town gelopen als wij zojuist gemaakt hadden. Maar dan met interessante informatie en verhalen. Zo vertelde de gids ons dat het beeld van Hans Christian Anderson in Bratislava stond vanwege één zin die de schrijver gezegd had tijdens zijn bezoek aan de stad. Namelijk dat hij Bratislava zo'n mooie stad vond. Meer reden is er ook niet nodig voor een standbeeld. We hebben de gids gezegd dat wij het ook een heel mooie stad vonden. Nu nog beroemd worden en hopen dat er van ons ook een beeld komt te staan. Toen we vervolgens bij het Joodse monument stopten werd ons verteld dat hier een synagoge gestaan had, maar deze was met de grond gelijk gemaakt. Het vreemde was alleen dat dit niet in de 2e wereld oorlog door de Nazi's gedaan was, maar later door de Sovjet Rusland die Slowakije bezet hebben. En niet eens vanwege de religieuze bestekenis van het gebouw, maar simpelweg vanwege de locatie. Midden door Bratislava loopt een grote verhoogde weg die aansluit op de brug over de Donau. Deze gaat direct langs Old Town en St. Martin's Cathedral. Deze is door de Sovjets aangelegd om de grote woningblokken aan de ene kant van de Donau te verbinden met de werkgelegenheid aan de andere kant van de rivier en van de stad. Daarvoor hebben ze onder andere een deel van Old Town en de synagoge gesloopt. Nu staat de oorspronkelijke plaats van de synagoge in de bestrating weergegeven. Of in ieder geval de helft, de andere helft stond waar nu de weg loopt. Op de door de communisten aangelegde hangbrug waar de weg overheen gaat staat een ufo. Dit is een bekende bezienswaardigheid, maar vanwege de geschiedenis van de brug ook een gehaat object. In de ufo zit het duurste restaurant van de stad. We zijn vervolgens achter onze gids aan richting Čumil gelopen, waarover verteld werd dat hij eigenlijk geen verhaal had. Hij was er opeens, zonder uitleg. Maar een hele tijd nadat het beeld geplaatst was ging opeens het verhaal de ronde dat zijn hoofd aanraken geluk zou brengen. Dit kan je ook wel aan zijn lachende hoofd zien: zijn kruin glimt helemaal van alle mensen die hem aanraken. Al is dat hoofd er ook een keer per ongeluk afgereden door een auto. Dat was de reden voor het 'men at work' bord, zodat hij wat meer op viel. Daarna zijn we via het paleis weer naar Michaels Gate gelopen. Daar vertelde onze gids over Slowaakse feestdagen. Een daarvan kwam ons heel bekend voor: St. Nikolaus. Die in de nacht van 5 op 6 december snoep en cadeau'tjes in de schoenen van de kinderen deed. Geïnteresseerd of hier ook ieder jaar rellen zijn over zwarte piet hebben we gevraagd naar de details van de traditie. Deze bleken er niet te zijn. Er worden snoep en cadeau'tjes gebracht, niemand weet hoe, niemand vraagt hoe, de kinderen zijn gewoon blij om hun schoenen gevuld te zien worden. Einde. Ander verschil met Nederlands Sinterklaasfeest is dat pakjesavond op 25 december is. Ze vieren daarom ook kerst zonder de Kerstman. Zou ook een beetje dubbel op worden anders. Ook is het heel normaal voor de jongens om met Pasen met zwepen de meiden zacht te slaan. Met de nadruk op 'zacht'. Dit zou de kracht uit de zweep aan haar overdragen. Vervolgens mag hij haar koud water over het hoofd gieten voor verdere geluksbrenging en gezondheid. En dan denk je dat je er vanaf bent na dat ondergaan te hebben, maar het is ook traditie om dan de jongen te bedanken met snoep of geld, afhankelijk van de leeftijd. Gelukkig geldt dit alleen als de jongen en het meisje elkaar kennen, dus er rennen geen jongens met zwepen en water door de straten van Bratislava met Pasen. Het gebeurd meer bij families thuis en in vriendengroepen. Na dit verhaal zijn we naar de laatste stop van de free walking tour gegaan, de Blauwe Kerk. Deze is in art nouveau stijl gebouwd. Voor degenen die daar geen voorstelling bij hebben: als de boze heks uit Hans en Grietje een beetje beter haar best gedaan had en meer snoep beschikbaar had zou haar huisje er uitzien als de Blauwe Kerk in Bratislava. In plaats van het verder omschrijven kan je beter de foto's bekijken, dat werkt beter. Als afsluiter van de tour hebben we nog een geschiedenisles gekregen over Slowakije. Deze zal ik jullie besparen. Gedeeltelijk ook omdat we hem zelf lang niet meer helemaal weten. Na de tour en een stop in de supermarkt zijn we moe teruggelopen naar ons appartement. Het was 19.00u voor we daar waren, waar we blij waren met weer een ronde Hollandse pot. OMNOMNOM.
En daarmee hadden we de belangrijkste bezienswaardigheden van Bratislava gezien met uitzondering van één na: Hrad Bratislava. Beter bekend als Bratislava Castle. Na het ontbijt zijn we weer naar Old Town gelopen, waarlangs de heuvel met het kasteel ligt. Bratislava Castle is een praktisch kasteel, dat houdt in dat er nooit een koning of koningin gewoont heeft. Het is puur voor de verdediging bedoeld. Hierdoor zijn er geen ornamenten of verfraaiingen, wat het in verhouding met andere Europese kastelen vrij sober maakt (om het woord 'saai' maar niet te gebruiken). Ook is het in 1800 afgebrand en heeft het 200 jaar geduurd voor het kasteel gerestaureerd is. Dus wat je nu ziet is nog geen 10 jaar oud. Nu zit het parlement in Bratislava Castle, samen met het Historisch Museum. Hiervan is alleen het Historisch Museum te bezoeken, wat we gedaan hebben. Met studentenkorting! Je gaat je toch afvragen hoelang je nog je studentenkaart kan blijven gebruiken, maar volgens mij heeft die kaart al bijna een vol jaar aan schoolgeld opgeleverd in de vorm van korting. Het Historisch Museum was heel uitgebreid. Zo uitgebreid dat we het gedeelte over de Kelten in Bratislava fatsoenlijk bekeken hebben en daarna maar wat rond zijn gaan slenteren. Wel hebben we de kroon van de laatste koning gezien. Goud met verschillende Christelijke afbeeldingen. Maar daarna zijn we, toen we eenmaal de uitgang van dit 4 etage tellende labyrinth gevonden hadden, terug naar onze accommodatie gesjokt. Daar was het tijd voor waar we al 2 weken naar uit keken maar door de bedwantsen niet aan toe kwamen: pannenkoeken, filmpje kijken en warme chocolademelk met slagroom en speculaas. Dat laatste hadden ze niet, maar chocolatechipcookies bleken een prima vervanging. OMNOMNOMNOM!! We hebben de nieuwe speelfilm van Jungle Book gekeken, die echt heel erg de moeite waard was! Aanrader! Om vervolgens naar bed te rollen met een dikke buik van alle NOMNOM.
De volgende dag moesten we al om 10.00u uitchecken, dus na het ontbijt hebben we alles bij elkaar gezocht en hebben we de deur achter ons dicht getrokken. Het was echt een prima accommodatie, hopen dat we vergelijkbare kunnen vinden in de volgende steden die we aandoen. De eerst volgende was Wenen, een uur hier vandaan. Sterker nog, vanaf Bratislava Castle hebben we gisteren zowel Oostenrijk als Hongarije al zien liggen. Met een korte stop bij de H&M voor een nieuw vest zijn we naar het busstation gelopen. Daar vertrok om 11.40u onze bus naar Wenen, Oostenrijk, waar we om 12.40u aankwamen. Byebye Bratislava!
Foto's: NotAllWhoWanderAreLost9.waarbenjij.nu
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
