Jacki en Les / Pittsworth
Blijf op de hoogte en volg Daan en Tessa
09 Juli 2017 | Australië, Pittsworth
De volgende morgen ging de Australische ontbijt-traditie weer onverstoord verder: toast, ei, bacon en worstjes. Tijdens het ontbijt stelde Les voor om ons de omgeving te laten zien. Graag natuurlijk. Dus we zijn in de auto gestapt en zijn gaan rijden. Les bepaalt welke mineralen en kunstmest er nodig zijn voor de oogst van de lokale boeren en levert die mineralen en kunstmest ook. Hij kon ons dus precies vertellen wat waar groeit, waarom daar, welke boer wat deed en hoe de constante handel in land en water verliep in de regio. Heel interessant! Ook liet hij de verschillende irrigatie systemen zien die de boeren hadden aangelegd, want water was een van de belangrijkste voorraden om te hebben. Ook vertelde hij over een familie die tig jaar geleden een paar kippen hadden en de paar eieren die ze hadden verkochten. Op gegeven moment kochten ze nog een kip, dus meer eieren. En nog een, en nog een. Nu is het de grootste leverancier van eieren van de hele provincie en de op 2 na grootste van Australië. En alle contracten die ze hebben voor onderhoud van hun stallen, apparatuur, hekwerken, enz. zijn allemaal lokaal. Ze vinden het belangrijk om lokaal de werkgelegenheid te stimuleren en promoten dat dus heel erg. Ook vertelde Les over een bar waar veel van de boeren vaak heen gingen. Deze bar had een loterij waarbij je een ticket kon kopen waarmee je bier kon winnen. Maar dit liep zo goed, of zo uit de hand, net hoe je het bekijkt, dat er een handel ontstond in de lootjes. Door deze handel is een boer 3 van zijn landbouwmachines kwijtgeraakt, vergokt dus, en een andere is met een aanhangwagen langs moeten komen om al z'n pallets bier op te halen die hij gewonnen had. Volgens mij is de bier-loterij er niet meer nu. Zo hebben we een paar uur rondgereden en hebben we de verhalen van de regio gehoord, voor we weer terug naar huis gingen. Tegen de tijd dat we terug waren was Jacki weer terug van haar werk en zaten we vrij snel aan het avondeten: lasagna. OMNOMNOM! 's Avonds hebben we Hans en Anja nog gebeld en lagen we vrij optijd weer in bed. Het laatste nachtje voor we de kou van de camper weer in gingen, al zagen we daar totaal niet tegenop.
11 juli hebben we, natuurlijk na weer een Aussie-ontbijt, afscheid genomen van Jacki en Les en zijn we, met de nodige voorraad (onder andere het niet-OMNOMNOM vegimite), doorgereden naar Tenderfield, naar ons 1e nationale park. Of eigenlijk het 2e, want Fraser Island is ook een nationaal park, maar de eerste per camper
Foto's: NotAllWhoWanderAreLost7.waarbenjij.nu
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley