Cosy in de nachtbus / Pakse

23 februari zijn we net voor 20.00u in Pakse aangekomen. Beetje brak en hongerig, zoals je mag verwachten na 8,5 uur in de bus. Maar bij aankomst vroeg de chauffeur wie er naar Vientiane ging, de hoofdstad van Laos, zo'n 11 uur met de bus verderop. We hadden wel het idee zo snel mogelijk naar Vientiane te gaan, want Pakse was voor ons niet meer dan een handige overstapplaats, maar deze nachtbus naar Vientiane ging over 5 minuten en wij stonden zonder lokaal geld (dat trouwens 'kip' heet, Lao kip) en met honger te overleggen of we die bus nog in gingen of niet. Al snel besloten we dat we met die bus mee gingen, maar dat we eerst moesten pinnen. De chauffeur van onze vorige bus ging vragen of daar nog tijd voor was, maar het wegrijden van de nachtbus was het antwoord: nee dus. We hadden nog geen accomodatie geboekt in Pakse, dus bij het reisbureau'tje waar de bustickets verkocht werden gevraagd of ze een accomodatie wisten. Die wisten ze, sterker nog, die hadden ze zelf. Boven het reisbureau was een guesthouse waar nog kamers vrij waren. Het was goedkoop en meteen bij het vertrek van onze bus de dag daarna, dus prima. De kamer was nogal, hoe verwoord je dat subtiel, uitgeleefd. Beide bedden waren doorgezakt, de douche was koud en onder de kast wou je niet kijken. Het was maar goed dat we de open condoomverpakkingen op de kast de volgende morgen pas zagen, anders moesten we naar bed met een heel ander idee waarom die doorgezakt waren. Na de backpacks op de kamer gezet te hebben zijn we wat gaan eten. We eindigden bij een lokaal 5*-restaurantje waar ze noodles verkochten. Een kop was 10000 kip. We waren nog niet gewend aan de valuta, maar de omrekeningsfactor is 8700. Dus 10000/8700=niet duur voor een fatsoenlijke kom noodles met groenten. Na het eten zijn we terug naar het guesthouse gegaan, waar we bustickets wouden kopen. Maar de serie die de receptionist aan het kijken was was belangrijker dan onze tickets, want hij zei dat we morgen maar terug moesten komen. Ok, doei. Eenmaal op de kamer besloten we onze lakenzakken te gebruiken, die we normaal alleen gebruiken in dorms en nooit in hotels. Maar het was hier wel nodig met de vlekken in het bed. Welkom in Laos.

De volgende dag waren we om 08.00u op. Eerst lekker afgekoeld onder de douche en vervolgens op bed gaan lamballen. Pakse is een klein stadje zonder noemenswaardige bezienswaardigheden en onze nachtbus ging 's avonds om 20.00u, dus tijd genoeg. Om 12.00u moesten we uitchecken en hebben we onze backpacks bij de nu iets behulpzamere receptionist achter gelaten. Ze verkocht ons zelfs bustickets voor de nachtbus naar Vientiane. Daarna zijn we een ronde door Pakse gaan lopen, maar met de felle zon en de hitte was dat meer zoeken naar een plaats om wat te drinken in de schaduw met wifi. Zo hebben we onze dag gevuld met een mangoshake hier, een ananassapje daar en een pizza, friet en salade bij de volgende (als je er dan toch bent, waarom niet). Rond 19.00u liepen we weer naar ons guesthouse, waar we onze backpacks ophaalden en deze in de al startklare nachtbus zetten. Het viel ons op dat de nachtbus veel groter was dan die we in Vietnam hadden. Deze had 2 etages en helemaal platte bedden. In Vietnam hadden de nachtbussen 3 bedden langs elkaar, met daar tussenin 2 gangpaden, maar hier pakten ze het iets anders aan. De nachtbussen in Laos hebben 4 bedden langs elkaar en één gangpad. Met andere woorden, een gangpad met aan beide kanten een 2-persoons bedstee. Het gangpad was een halve meter breed en misschien 1,2 meter hoog, dus we moesten in eerste instantie even over onze claustrophobische trekjes heen zetten, maar daarna was het best een prima nachtbus. Het bed was 1,65 meter bij 1,20 meter, wat per man meer ruimte gaf dan een Vietnamese nachtbus. Maar als je alleen reist, zoals de 2 jongens in het bed naast ons duidelijk deden, kan het een beetje ongemakkelijk zijn om met een wildvreemde een bed te moeten delen. Al helemaal als je met de niet zo geweldige wegen in Laos nog wel eens omrolt in je slaap. Maar ons beeld van de nachtbussen in Laos is heel positief tot nu toe. Nog een voordeel van deze nachtbus: gratis cake'je bij ieder ticket! Na nog wat hebben liggen praten zijn we om 21.00u gaan proberen te slapen terwijl we richting Vientiane hobbelden. Het bed was betonhard, dus slapen ging veelal in korte rukken met veel wakker worden vanwege zere schouders of heup. Midden in de nacht, geen idee hoelaat, stopte de bus en ging Tessa naar de chauffeur om te vragen of er een toilet was. Ik lag slaapdronken in bed en ging er vanuit dat de bus geen toilet had en Tessa dus buiten een toilet gevonden had. Maar de bus reed na 5 minuten gewoon weer aan, zonder Tessa. Dus ik snel op handen en voeten naar de chauffeur dat hij moest stoppen! Maar hij keek me alleen maar geërgerd aan en wees op het toilethokje in de bus met de woorden: 'please wait, someone inside'. Oke, sorry. Rond 06.30u kwamen we de volgende dag (25 feb) aan in Vientiane. We hadden allebei wel redelijk geslapen, maar waren toch redelijk op na zo'n busrit. Gelukkig bleven we een tijdje in Vientiane.

Foto's: notallwhowanderarelost5.waarbenjij.nu