Candy-ception / Kandy

Na een rit in een overvolle bus, maar waar we wel konden zitten kwamen we 12 augustus net voor 14.00u aan in Kandy, ten zuiden van Sigiriya. Daar zijn we de bus uit en meteen het eerste restaurantje ingerend: FOOD! Dat bleek een café te zijn met onder andere panini's en friet. Ofwel, ze hadden panini's, friet en verder onbelangrijke dingen want we wouden panini en friet. OMNOMNOM!! Na de panini's en friet (hoevaak kan je panini's en friet in één zin proppen?) zijn we met een buik vol panini's en friet (best vaak blijkbaar) richting ons guesthouse gelopen. Daarbij kwamen we er achter dat Kandy heuvelachtig is. En dat het centrum in het dal ligt en ons guesthouse tegen de helling. Dus zijn we met een tempo van niks naar boven gelopen. Het was maar iets meer dan één kilometer, maar we kwamen (weer) met een natte rug boven. Maar daar stond de eigenares van ons guesthouse die ons met koud water en thee welkom heette. Heel aardige vrouw. We kregen een schone kamer, wat ook niet altijd het geval is in Sri Lanka, en zijn buiten gaan zitten. Op het terras voor het guesthouse was het prima vertoeven. Toen de zon onder aan het gaan was en het dus niet meer zo warm was zijn we in Kandy wat gaan eten. Uiteraard weer curry en kotthu (gehakselde roti met groenten). Na de friet van vanmiddag hadden we daar weer zin in. Daarna boodschappen gedaan en weer de berg opgelopen, wat zonder backpacks een heel stuk gemakkelijker ging.

De volgende ochtend was al bijna voorbij voor we uit ons bed kwamen. Dat is het voordeel van een accommodatie zonder ontbijt: dan hoef je geen wekker te zetten. En dan kan je zelf yoghurt halen, zoals wij gisteren gedaan hebben, daar jam bij doen, en dat als ontbijt eten. Na het ontbijt (en ons stevig insmeren met zonnebrand!) zijn we naar het Royal Palace gelopen. Dit is een complex met buiten het paleis ook de Temple of the Tooth en het Boeddhisme Museum. De Temple of the Tooth is de tempel waar de tand van Boeddha bewaard word. Deze zou er tijdens de crematie van Boeddha uitgehaald zijn. Al weten we niet precies hoe we ons dat voor moeten stellen. Deze tand wordt tijdens het Perahera Festival, wat vorige week was, door Kandy geleid op de rug van een olifant. De rest van het jaar ligt hij in de Temple of the Tooth. De tempel zelf was mooi, maar zei ons weinig omdat je er niet in kon. Het was een vrij klein en gesloten gebouw waar niemand in mocht. Wat ons veel meer zei was het Boeddhisme Museum. Hier werd eerst het leven van Siddhartha vertelt, de prins die later verlichting zou vinden en de eerste Boeddha zou worden. Daarna werden de basisprincipes van Boeddhisme uitgelegd. De 10 geboden van Boeddhisme als het ware. Verder werd per land uitgelegd hoe Boeddhisme een rol had gehad in de geschiedenis en werden de belangrijkste Boeddhistische tempels afgebeeld. Dit was vooral interessant omdat we veel van de tempels eerder deze reis gezien hebben. Ook zag je heel mooi de verschillende vormen van symboliek in de tempels. Zo staat er in Hanoi een Boeddhistische tempel in het water op één pilaar. Deze is geïnspireerd op een lotusbloem. Of de Borobudur-tempel in Indonesië, die grofweg piramide-vormig is en de overgang van het alledaagse aardse bestaan naar verlichting belichaamd. Het was mooi om zo een duidelijk overzicht te krijgen van wat we in de afgelopen maanden gezien hebben. Na het museum was het alweer tijd voor het avondeten. Dus hebben we ons weer een restaurantje gezocht en zijn we weer aan de curry gegaan. Daarna hebben we weer nieuwe yoghurt gehaald voor het ontbijt van morgen. Ook hebben we, heel belangrijk als je in Kandy bent, een zak snoep gehaald! When you are in Kandy, you have to eat some candy. Candy-ception! Voor degenen die 'candy-ception' niet snappen: ga de film Inception kijken. Zeker de moeite waard!

En toen was het alweer de 14e. En dat betekende dat Tess weer mocht gaan hobby'en. Beter bekend als haar rabiësspuit halen. Maar eerst moesten we natuurlijk aan de yoghurt met dit keer banaan. OMNOMNOM! Daarna zijn we richting het General Teaching Hospital Kandy gelopen. Onderweg kwamen we langs het treinstation waar we onze online bestelde treintickets hebben opgehaald voor later in de reis. Daarna stonden we vrij snel voor de chaos die de hoofdingang van het ziekenhuis was. Door het recept voor de rabiësspuit bij een willekeurige zuster onder de neus te drukken kregen we te horen welke balie we ons moesten melden. Daar keek weer een andere zuster ernaar die ons gebaarde haar te volgen en vervolgens verder het ziekenhuis in liep. Tussen de starende blikken van iedereen door liepen we naar de 'Injection Room'. Maar daar werden we meteen doorgestuurd naar de 'Rabies Observation Room'. Daar werden wat vragen gesteld, wat papieren ingevuld en even later waren we onderweg naar de 'Cashier' om de rabiës spuit te betalen. Dit was in een ander gebouw, wat inhield dat we weer 2 mensen moesten vragen voor we het gevonden hadden. Maar eenmaal bij de goede balie duurde het niet lang voor we betaald hadden en met weer een ander briefje terug naar de 'Rabies Observation Room' liepen, waar we weer doorgestuurd werden naar de 'Injection Room'. En dit alles onder de volle aandacht van iedereen daar. Maar toen kreeg Tessa toch eindelijk haar rabiësspuit. En daarmee was het 2e en hopelijk ook laatste rabiësavontuur van deze reis afgelopen. Het ziekenhuis in Kandy zag er trouwens, net als de ziekenhuizen die we in China zagen, op het eerste oog totaal niet hygiënisch uit. Dit kwam vooral doordat er hier en daar verf van de muur bladerde en er aardig wat rommel op de grond lag, soms ook met wat bloed eraan. Maar bij het zetten van de spuiten zelf was wel alles volgens het boekje. Ze lieten zien dat de spuit nieuw uit de verpakking kwam, lieten het flesje met vaccine zien voor ze het openmaakte. Precies zoals we in Nederland onze eerste rabiës spuiten kregen. Dus wat dat betreft is daar geen verschil in ten opzichte van Nederland. Toen we weer buiten stonden zijn we in een tuktuk gestapt die ons naar de Botanical Garden bracht. Dit is een groot park net buiten Kandy wat vroeger de koninklijke tuinen waren. Deze is nu opgedeeld in verschillende soorten tuinen. Zo is er een bijvoorbeeld een gedeelte met bamboo, orchideeën, cactussen, palmen en agaves. Hier hebben we een uur rondgelopen. Een van de mooiste dingen daar waren de hoge bomen die volhingen met grote vleermuizen. Dit hebben we al eens eerder gezien in Siem Reap, Cambodja, maar hier waren het er veel meer. Duizenden, verdeeld over tientallen bomen. Na een uur lopen kregen we honger en zijn we per bus terug naar Kandy gegaan. Het was maar een rit van 10 minuten, maar ik kwam er wagenziek uit. De buschauffeur leek alleen 'vol gas' en 'noodstop' te kennen, want deze wisselden hij steeds af. Een meisje dat voor ons de bus uitstapte kon haar lunch nog net binnen houden tot ze de bus uit was, maar daar kwam deze er meteen uit. De volgende dag gingen we naar Ella, wat per bus en per trein kon, maar deze buschauffeur had ons ervan overtuigd de trein te pakken. Eenmaal in Kandy hebben we de curry's afgewisseld met weer panini's met friet. Vervolgens zijn we bij een toeristenbureau'tje gaan vragen of we treintickets konden kopen voor de volgende dag. Dit ging niet, want alles zat vol. De scholen zijn dicht deze week dus alles zat vol. Maar we konden nog 'unreserved' tickets halen op de dag dat de trein ging. Al hoefden we geen hoop te hebben op zitplaatsen. 'Dit wordt wat', dachten we. Om de moraal tijdens de hoogstwaarschijnlijk sta-trein hoog te houden hebben we toen maar cake'jes gekocht als lunch voor in de trein. 's Avonds hebben we ook bij de eigenares van ons guesthouse gevraagd of ze wist hoe druk de trein zou zijn. Haar antwoord: druk, ontzettend druk. We hebben toen de wekker maar vroeg gezet, zodat we ruim optijd op het station waren de volgende dag. In de hoop zo nog een beetje een comfortabele treinrit te hebben.

De trein vertrok om 08.45u, maar na weer een yoghurt ontbijt stonden wij al om 07.20u op het station. Het was nog helemaal niet druk. Bij balie 1 vroegen we om 2e klasse tickets naar Ella, onze volgende bestemming. 'Only 3rd class, we have only 1 cancellation' was het antwoord. 3e klasse STOELEN? Ja. Gegarandeerd stoelen omdat er zojuist iemand zijn gereserveerde stoelen geannuleerd had? Ja. Tess maakte letterlijk een sprongetje bij het idee geen 6,5 uur te hoeven staan, waar de man achter de balie duidelijk verbaasd over was. 'Yes, 3rd class reserved seats please'. En zo zaten we met onze tickets voor 3e klasse gereserveerde stoelen op perron 2 te wachten op de trein naar Ella. Hoe langer we wachtten, hoe meer backpackers zich op perron verzamelden. Allemaal met het voor ons bekende kleine paarse kartonnen treinkaartje dat een 'unreserved ticket' is. Dat hield dus in staanplaatsen. Wij hebben dus echt vies geluk gehad dat wij net die geannuleerde stoelen hebben kunnen bemachtigen. Om 08.30u kwam de trein aan en even later zaten we naast elkaar op stoelen. Onze eigen stoelen. Het treintraject tussen Kandy en Ella wordt omschreven als het mooiste van Sri Lanka en als een van de mooiste van de wereld. Daarom waren we nog eens extra blij met onze zitplaatsen. Zo konden we er fatsoenlijk van genieten. 08.55u vertrok de trein voor wat een 6 uur en 3 kwartier lange rit zou worden. Maar wel een heel mooie! We zaten bij het raam en zagen de rijstvelden van Sri Lanka aan ons voorbij trekken. Tussen Kandy en Ella is alleen maar bergachtig gebied, wat inhield dat we door verschillende tunnels en over verschillende bruggen reden. We hadden uitzicht over valleien en kwamen door kleine dorpjes waarvan leek alsof ze enkel voor de theeplantages bestonden. We snappen wel dat dit gezien wordt als een van de mooiste stukken spoor van de wereld, want het is echt een bijzonder uitzicht. En dan hebben wij al aardig wat kilometers per trein afgelegd ondertussen. Rond 15.30u zijn we een stuk ontspannener in Ella aangekomen dan dat we gisteren in Kandy hadden durven hopen.